Dzheyms Dzhoys "Dzhakomo Dzhoys" summary

İrlandiya Çexov adlanır. Əsərlərində əsas simvollar insan duyğularıdır. Romantik və idealist, mübahisələrlə müqayisə olunmamış, yaradıcılıq anlayışının mənəvi zənginliyini izah edirdi. Daxili dünyası ilə bu yazıçı Don Kixotaya bənzəyir.

James Joyce modernist romanın yaradıcısı hesab edilir. O, başqa bir klassik, Ernest Hemingway tərəfindən "böyük kitab" adlanan "Ulysses" romanı ilə adını əbədiləşdirdi. O, təbiətdən yaradıcısı və fikir mənbəyidir. Amerikalı yazıçı-yazıçıları John Steinbeck, Virginia Woolf, Tomas Mann, William Faulkner, fəlsəfə, nəsr, psixoloji intellektualizasiyasını öyrəndi.

Əsər yazma tarixi

"Giacomo Joyce" kitabının məzmununun qısa bir xülasəsi yazarın həyatında hadisələrlə əlaqələndirərkən daha aydın olur. İş 1914-cü ildə yazılmışdır. Kiçik nüsxə forma aid olsa da, Joys romanlarının xarakteristikası olan modernist bir üsluba bənzəyir.

Edilən işin otuz iki illik müəllifi, İrlandiyalı müəllim, zəngin İtalyan evlərində xüsusi İngilis dili dərsləri verərək, o zaman qazandı. O, "Giacomo Joyce" in yazısında qeyd etdiyi "Ulysses" əsərini yazmağa başladı.

Tələbə, James birdən özü üçün (oh, bu qadınların tövsiyələri!) İstehsalçı Amalie Propperin qızı olan 16 yaşındakı bir şagirddə dəlilik sevgisindən qurtuldu. Daha doğrusu, özü də yazıçılığı təhrik edirdi. Qız özü üçün bu əlaqəni başqa bir macəra və başqa bir qadının qələbəsi hesab etdi. Və müəyyən bir müddətdən sonra o, başqa bir şəxslə əlaqəni dəyişdirməyə hazır idi.

Ceyms sevdiyi məhəbbətin çökməsinə səbəb oldu (çünki səmimi idi!). Bəlkə də, ruhani böhranla daha asanlıqla öhdəsindən gəlmək istəyən yazıçı özü haqqında özünə olan bu yazı özü yaratmışdır. Eyni zamanda, o, ironik şəkildə Giacomo'ya adını Casanova ilə müqayisə etdiyinə görə dəyişdirdi. Üstəlik, kompozisiya sahəsi İtaliyada, əfsanəvi sevgilinin vətənində inkişaf etmişdir.

Nəşrin tarixi

Bu, kiçik bir nəsr əsəridir - tamamilə yenilikçi və onun nəşri tarixi nadirdir. Əvvəlcə müəllif "Giacomo Joyce" nəşr etməyi istəmədi.

Joyce həyatında müəyyən bir mərhələ təyin etmək üçün dərin şəxsi şəraiti təsvir etmişdir. Buna görə, yazının əsas ifadəsi aşağıdakılardır: "Gənclər keçər ... Gənclər keçər: bu artıq sona çatır. Yenə də baş verməyəcək. Yaxşı bilirsiniz. Və sonra nə? Bu barədə yaz, lənət et, yaz ...! "

Yazıdan 27 il sonra heç kim bu şah əsəri barədə heç nə eşitməyib. Joyce tərəfindən yazı dəftərində yazılmış əlyazma bir Avropa kollektorunun əlinə düşdü (adını qorunmadı). O, işində mənasını bilən, məşhur bir Amerika kollektoruna olduqca yaxşı pul satdı. Sonuncu isə öz növbəsində dərc olundu.

Əsər mübahisəlidir

Qərbdə bu işin ən böyük uğuruna baxmayaraq, oxucularımızın daha kiçik bir hissəsi hələ də bunu qəbul etmir. "Giacomo Joyce" nin oxunmasını alaraq, onlar kəskin bir sevilməz yaşayırlar. Yazıçı tərəfindən sevginin, psixoloji yazı tərzinin istifadəsinə aid olmayan incə, gözəl təqdimat, depressiv görünən ... Bir qiymətləndirmə olaraq, eyni işdən Alman dilində danışırlar: Aber das ist eine Schweinerei ("Bu, dürüstlük!")!

Onlar üçün ön planda zina edən həqiqətdir və yalnız onun iştirakı açıq-aydın bədii və təhsil dəyərini kölgə salır. Bir ədəbi bənzərlik yaranır. Aydındır ki, Watson kimi oxucuların Holmes ilə tanış olduğu kimi sadəcə işarədə səhv bir səhv etmədi və əlavə olaraq minus (hisslərin tərbiyəsi korrupsiya ilə qarışıq) hesab edir.

Biz, həqiqətən, qədim dövrlərdə olduğu kimi, indi də hisslərimizi əhatə etməliyikmi? Amma dünya məlumat dövründə dünya dəyişdi! Və bir çox kompüterdə savadlı uşaqlar ilk növbədə öz hisslərini əvvəlcədən yetişdirmədən, nə porn olduğunu öyrənirlər.

Xarici ədəbiyyat dövründə heç bir şey üçün "Giacomo Joyce" çıxdı! Bu nəsrin əsərinin qısa məzmunu bir cümlədə ifadə edilə bilər: sevginin başlanğıcı, sevgilinin "xaç yolu", itki acı, yenidən dirçəlmə. Qadınların kişilərə hörmətli, ehtiramlı davranışı var.

Tələbə təşəbbüsü alır

Əlbəttə ki, "Giacomo Joyce" nun tərifi öz xüsusiyyətlərinə malikdir. Bütün bunlardan da ötəri bir İrlandiyalı yazarın əsəri xətti bir axtarmaq kimi məntiqə tabedir. Məzanın strukturu parçalanır, müəllimin xatirələri parçalanır. Hisslər dünyası həmişə aralıq vəziyyətdədir!

Qəhrəman bir insan həyatını yaşayır, çox kiçik mexanik tədbirlər həyata keçirir (gəzir, yeyir, içir). Müəllif yalnız onların şüuru, ruhu ilə bağlı olanları tərk edərək, onları rədd edir. Bu əsərin yazıldığı yalnız parlaq vuruşlar qalır. Parlaq. Orijinal. Unrepeatable.

Yazıçı James Joyce üçün belə təbiidir! Anton Palovich kimi, bu "Giacomo Joyce" yazısının müəllifi olduğunu yazır.

İşin məzmununun xülasəsi müəllim Joyce ilə şagirdlə ilk tanışlığından təəssüratla başlayır. Onun gözəlliyini bilən, onu manipulyasiya edən: kirpiklərin yüksəlməsi, kəskinləşən sinir hərəkətləri, lorgnette bir göz.

Gözəl zərif, lakin çox ətirli bir çiçəyə bənzəyən, gözəl bir yəhudi qadın "zərif, lakin çox xas bir çiçək kimi" qədim və nəcib bir ailənin intrafamial nikahların kəsici tərəfindən təmizlənmişdir "(daha sonra yazar öz əsas xüsusiyyətini vurğulayır, bu sözü istifadə edir) və yetişdi".

Sevgini çox sevir. Onun fikrincə - "iynənin yanan kənarı" - müəllimə qapılır.
Qız yavaş-yavaş James ("Giacomo Joyce" azaldılması, bizim fikrincə, onun oyun rəngləri bir az itirilmiş) ehtirası ortaya çıxmağa davam edir. O, evli bir kişi axtararaq, birbaşa davranır: o, səmimi və yalan danışarkən qızı çiçək verir. Onun fikrincə sözləri ilə uyğunsuzdur.

Əlaqə. Hiss hissəsini manipulyasiya etmək

James cazibəsini izləyir. Səbəb, o, çıxmazlığı, duyğularının çarəsizliyini ("qaranlıq sevgi") həyata keçirir, amma dayandıra bilməz. Göründüyü kimi, bir dəhşətli, ümidsiz qara-boz dünyasında nəhayət canlı bir ruhla qarşılaşdı. O, ona: "Ölməyin!" - deyə çağırır. (Əlbəttə ki, bu sözün əsl mənasında deyil, bir sevgilinin arzusu deməkdir, belə ki, qız mənəviyyatını itirmir).

Tezliklə də onların yaxınlığı meydana gəlir. Onun təsviri "Giacomo Joyce" in yazısında deyil. Rus dilindəki xülasə, cütünün "qara muslin paltarının arxasını bağlamaq" üçün kömək etdiyi zaman, onun "soyuq barmaqlarının" toxunuşundan təsirləndiyini deyir.

Iki üçün, hər şey qarışıq idi: ehtiras, işğal, üstünlük, James haqqında danışan şeylər və cazibədarlıq, qəhrəmanlığın həssaslığı. Onların növbəti yaxınlığı da qəsdən yazar tərəfindən silinir. Yalnız "əvvəlcədən" bir təsviri var: dəhliz boyunca gedən qız "yavaş-yavaş qaranlıq bir düyün saçına düşür" və sonra sevgilisindən "saçlarını bağlamaq ... normal bir düyün" deyə soruşur.

Lakin, mistress yalnız onunla pişik və siçan ilə oynayır. O, həqiqətən, Yaqubun hiss etdiyi dərin bir duyğuya ehtiyac yoxdur.

James öz iradəsindən məhrumdur. Ayrılma hədiyyə

Onların növbəti görüşü "narın Parisli otaqda" keçirilir. Evli bir insan nəhayət bu günahlı bağını pozmaq istəyir. Amma yaşa baxmayaraq, sevgi işində qız çox dəfə güclənir. Yalnız ona yaxınlaşmaq lazımdır, müəllimini "tender, açgözlü dodaqlar" ilə öpmək lazımdır.

O, ondan əvvəl zəif iradəsi olduğunu başa düşür. "Mən itirdim!" - Ceyms yazır. Onun üçün, sevgilim indi bütün dünyanı, keçmiş və indiki də daxil edir. Eyni zamanda, manipulyasiya edən qızın artıq ona xəyanət etdiyini hiss edir (yazar onu "Bəs deyil, Varrava! .." deyir). Sevgi haçının yolu keçdi.

İrqçi zehni olaraq həyat yoldaşı (Nora'nın həyat yoldaşı yazıçının həyat yoldaşı) üçün çağırır, çünki o, əqli əzabın başında olduğunu başa düşür (bütün bunlardan da ötəri, məstlə əlaqə ilə artıq iradəsi olmadan baş verir, sonuncu sadəcə onun iştirakı ilə pozur).

Ancaq qız özü artıq insanın ürəyini pozduğunu hiss etdikdə əlaqələri pozmağa qərar verdi.

"Giacomo Joyce" in yazısının tamamlanmasına dair yanaşmalar. Orijinal kitabımızın qısa bir tərifi əsl mətnin solğun bir bənzəri olmaqdan məhrumdur ...

Müsəlman qəsdən Ceymsin özünü xatırlayaraq tərk edir: sahillərdə qırmızı çiçəyi olan bir şapka və katlanmış şemsiyə. O, bir parsel ilə onlara göndərdi. Onlar uzun, sərin barmaqları ilə toxunduğu düymələri olan piyanonun yanında yatırlar.

Onlar "çılpaq divarlar", "günün gündüz işığı" nın ortasında Ceyms üçün çox canlıdır ... Nə şeyləri göndərməklə mənasını ifadə etdi? Çox güman ki, belə ifadə edilə bilər: "Məni sevirəm - çətirimi sevirəm!"

Əlbəttə ki, jest qüsursuzdur ... (bu hərəkəti fərqli adlandırmaq çətindir). Müqayisəli ildəki darvazalara nail olmuş zərif liderin orta əsr qalası ilə tarixi bənzərlik ona özünü göstərir. Bu yazı bu fraqment üzərində bitir.

Janr xüsusiyyətləri

İşin janrın spesifikliyindən danışsaq, onda nədir? "Giacomo Joyce" psixoloji əsərinin janrını yerli oxucuya unudulmamalıdır! Yuxarıda göstərilən xülasə bir çox suallara cavab vermir.

Müəllif özü ilə özü haqqında danışıqlar aparmaq qeyri-adi bir şeydir və oxucu odurdan işi müəllif və oxucu arasında söhbət kimi qəbul edir. Buna görə də, o yazı ilə əlaqə temasını hiss etmir.

Bundan əlavə, məhsul maksimum hissi və ən az fiziki hərəkətləri əks etdirir. Və bu təbiidir, çünki esse həqiqətən əsas hisslərdir və iki sevgilinin hərəkətləri ikincidir. Və bu da başa düşmək çətindir (biz itirməyəcəyik: necədir - nə doğum tarixi, nə də yaşadıqları icazə, nə də valideynlərin adı ...).

Oxucuların riyakarlığı haqqında belə bir şey yoxdur. Axı, çoxu orada deyil. İnsanlar sadə, yaxşı, "bizim". Onlar adətən korrupsiya, cinayət haqqında, müharibə haqqında nəfəs nəfəsi oxuyurlar ... (buna görə də öyrədilər, onlardan əvvəl oxumuşlar ...). "Həyat həyatdır, biz də bu idi" dedilər, özlərini kitabdan uzaqlaşdırdılar.

Düşüncə, siz İqor Talkovun məşhur mahnıını əks etdirən fəlsəfi fikirlərə qarşı çıxmaq istəyirsiz: "Amma həyat oxuduq deyil!". Axı həyat bir insan üzünə sahib olmalıdır, mərhəmət dövrü haqqında Weiner qardaşlarının kotirovkasını xatırlayın! İrlandiyalı yazıçı, həyatının dolu olması lazım olan mənəviyyatı izah edir, buna görə boş deyil. Bu işin formatı kiçik bir nəsildir, baxmayaraq ki, bu, əsas "Giacomo Joyce" üçün qısaldılmış formada yazılmışdır.

Və bu həyatda, biz subconsciously çalışırıq, yaradıcılıq lirası ilə "yaxşı hisslər" oyandırmaq lazımdır!

Essay - qarşılıqsız sevgi hymn

İnsanlar aşiq olduqda necə gözəldir! Özünüzdə bu hissi tanımaq, qorumaq, nəcib bir ekzotik bitki kimi qiymətləndirmək vacibdir ... Buna görə məktəb müfredatına "Giacomo Joyce" çıxdı. Kitabın xülasəsi adətən 11-ci sinif şagirdlərini öyrənmək təklif olunur. Məhəbbət, romantik və möhtəşəm olan məhəbbət belə bir mədəniyyət mədəniyyəti ilə bəzədildikdə nə qədər gözəl olar. Yazıda olduğu kimi "Giacomo Joyce".

Yalnız bu fikri həyata keçirməklə bu işi oxumaq vacibdir.

Hazırlıqsız oxucu üçün hesabatı fırıldaq edin

Ancaq bu hamısı deyil ... Mətn, kompaktlığına baxmayaraq, çox çətin. Bütün bunların hamısı, müəllifin yazı üslubu, sözdə hisslər axını, nəsrin ən yüksək səviyyəsidir. Bu da James Joyce yazdı: "Giacomo Joyce." Acemi oxucular üçün psixoloji müasirlik tərzində yazılmış anlama çətinlik çəkir. Rəngi, qoxuları, səsləri, təmasları, simvolik bədii detalları böyük bir semantik rol oynayır. Konvensiyalar kütləsi Ceyms Joys tərəfindən yazıldı.

"Giacomo Joyce" əvəzində yazarın simvollarını bilən, oxuduğunuzda həqiqətən işğal edirsiniz. Prinsipcə, rənglərin semantik dinamikasını tutmaq kifayətdir. Xüsusi mənası var. Müəllif əsas xarakterin ruhi vəziyyətinin adına gül çalarları ilə uyğunlaşdıraraq, esse rəng sembolizmini təqdim etdi. Oxucuya məlumat verək:

Rəng	Anlam	Müvafiq qiymət
Qara	Gizli. Bir adam özünü azad etmək üçün qara (naməlum) keçməlidir. Bütün bunlardan sonra, yalnız qara keçərək, ağda nə qədər ağacın olduğunu görür.	"Qaranlıq küçələrin arxalarında qara daş"
Boz	Mənfi cəhətdə istifadə olunur. Bu, əlaqələrin dayandırılması, gələcəyin olmaması, çürüməsidir.	"Göy tünd qırmızı hörümçək ..."
Purple	Nəcibliyi və ağrısını simvollaşdırır	"Bənövşəyi şagirdlərdən təmiz bir göz iynəsi"
Pink, qırmızı	Sevgi, ehtiras	"... dərslər, saat ... yavaş-yavaş yanaqlar çəhrayı döndərir", "qırmızı çiçəklərlə bəzədilmiş bir xanımın şapkası"
Ağ (işıq, işıq)	Ümid, təmizlik, təqsirsizlik	"Ağ flaş - bir qarlaşıq, bir qar fliyi", "Çardaq otaqda nur", "ağ krujeva"
Yaşıl	Qısqanclıq	"Saçında yaşıl lent və yaşıl naxışlı bir paltar"
Qaranlıq	Ümidsizlik	"Qaranlıq sevgi, qaranlıq ehtiras, qaranlıq", ... ağılsız ağız: qaranlıq qanlı mollusks "
Sarı	Yalan, aldatma	"Yaş alnında sarı sarpınqı taxtalar ..."

Niyə hər şey şifrələnir? Bəli, çünki üslub: modernizmdir. Və əvvəl dediklərimizi unutma: ilk skripka duyğularla oynanır. İnsanlar ilk növbədə rəngləri, qoxuları, toxunuşlarını, simvollarını qəbul edir ... Yazarın "Giacomo Joyce" in yazısını yazdığı kimi.

Nəticə

Bir çox görkəmli oxucu, forma və kontekst arasında əlaqə görüldüyü bu psixoloji esseyin açıq romantizmini qeyd edir: hələ də, əsl sevgi həmişə romantikdir. Aşiq həmişə sevilənlərin imicini ideallaşdırır. Şübhə etmək lazımdır ki, bir məqalədə, hər bir sevgilisi onun ...

Ancaq məhəbbət dərin bir fərddir. Onu ömür boyu axtarmaqdan daha dərin bir şey tapmaq daha yaxşıdır ... Buna görə də, romantizmə əlavə olaraq (mümkünsüzdür!), Bu həyat tərzinə münasibəti ciddi qəbul etmək çox vacibdir. Yaxşı bu ağıl filosofu haqqında dedi: "Sevgi başlanğıcı, ortası və sonu, alfa və omeqandır!"